در مسیر دستیابی به سلامتی، اغلب تمرکزمان روی غذا، ورزش و حتی سلامت روانی است، اما یک ستون دیگر وجود دارد که معمولاً نادیده گرفته می‌شود: سلامت معنوی.
مهم نیست چه باور مذهبی یا پیش‌زمینه‌ای دارید، رسیدگی به زندگی درونی می‌تواند محرکی قدرتمند برای درمان، تعادل و تاب‌آوری باشد.
سلامت معنوی چیست؟
سلامت معنوی یعنی احساس ارتباط با خود، با دیگران، با طبیعت، با هدفی مشخص یا چیزی بزرگ‌تر از خودتان.
این همان حس آرام و عمیق معنا، اعتماد و تعلق است که حتی در میان آشفتگی‌های زندگی، شما را ریشه‌دار و متعادل نگه می‌دارد.
یک مرور علمی در سال ۲۰۱۱ که در ژورنال دین و سلامت منتشر شد نشان داد افرادی که تمرین‌های معنوی منظم دارند، نرخ افسردگی پایین‌تری را تجربه می‌کنند، سریع‌تر از بیماری‌ها بهبود می‌یابند و رضایت بیشتری از زندگی دارند.
به بیان ساده، معنویت فقط روح را آرام نمی‌کند، بلکه از جسم نیز حمایت می‌کند.
تمرین‌هایی برای حمایت از آرامش درونی
معنویت لزوماً به معنای ساعت‌ها مدیتیشن یا آیین‌های پیچیده نیست. گاهی در لحظات کوچک و آگاهانه یافت می‌شود:
• پیاده‌روی صبحگاهی در سکوت
• نوشتن افکار، دعاها یا تأملات روزانه
• تمرین روزانه شکرگزاری
• انجام کارهای محبت‌آمیز یا خدمات داوطلبانه
• خواندن مطالبی الهام‌بخش و روح‌نواز
معنویت به شما کمک می‌کند بررسی کنید گفت‌وگوی درونی‌تان، باورهایتان و حس هدف‌تان چگونه بر سلامت شما تأثیر می‌گذارند.
بسیاری از مراجعان من با احساسی از بی‌ارتباطی نسبت به بدن‌شان، شادی‌شان و مسیر زندگی‌شان مراجعه می‌کنند.
در فرآیند کوچینگ فردی، کمک‌شان می‌کنیم دوباره با آنچه واقعاً مهم است، ارتباط برقرار کنند.
وقتی روح تغذیه شود، همه چیز تغییر می‌کند.
اگر مدتی است احساس سردرگمی، درجا زدن یا خستگی عمیق دارید، شاید بدن‌تان به یک برنامه دیگر نیاز نداشته باشد، بلکه روحتان نیاز دارد که شنیده شود.
فرایند بهبودی زمانی آغاز می‌شود که به تمامیت وجود خود رسیدگی کنیم.
